Umutsuz ışıklar altında otururum
Karanlık yarınlara selam
İçimdekine karşı
Aydınlıksınız bana
Ayrı hayatlar ayrı yaşamlar
Aynı şehirde
Dertler ayrı
Kederler ortak
Korkular farklı düşler farklı
Sebepler aynı
Karamsarlıktan kavrulan kalp
Hüzünle savrulan acılar içinde
Kuytu köşelerde yalnızlık
Uzakta olmak samimiyetsizlikten
Sevememek kimseyi
Güneş dağın arkasından veda ediyor
İnsanlar ölüyor insanlar doğuyor
Fakat kimse umursamıyor
Bi gün daha bitiyor
Herkes kendi derdinde
İstemesen de beni
Düşerde hep yanımdasın
Başkasında olsa da kalbin
Düşlerde bana aşıksın
Seni sevebilmem için
Unutmak alışkanlık olmuş
Çok çabalamaktan herhalde
Düşüncelerim savrulmuş
Gelmeyecek olandan öteye
Dün değil bugün unutulmuş
Hayatında birisi olmalı
Bazen güldürmeli bazende ağlatmalı
Hüzünlü gökyüzünde bir kuş gibi uçarken
Seni huzura kondurmalı
Her çocuk aynıdır aslında
Hayatları farklı olmasa
Hayalleri de aynıdır
Koşup oynamak güzel oyuncaklar
Bir yanda bombalara maruz kalırlar
Şehirlerde yükselen Demir yığınları
Gizleyebilir mi yalnızların sancılarını
Kalabalık gözükseler bile
Herkes yalnızdı kendi içinde
Ya bir geçim derdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!