Dökülür sularından acı gülüşün meyvesi
En tenha yalnızlıklarla bir olur gürlemek
Bir destan türküsü kopar dudaklarından
Can feda güllerle dikendir hep müşterek
Bendeki bir toprak düşü, bağrında martılar
Tanrılar göç etmiş çocukların ziyafetinde
Yer pus ve doğabildiğince batan güneş
Bendeki bir toprak düşü, bağrında sancılar
Bendeki bir toprak düşü ki dönüp durur surlarında
Durdurup dünyayı
Günleri sindirmeden önce
Sen ve ben ki ey gece
Bu anda sıkışmalı
Tüm tümce ve çimenlerden uzak bir yer ki bu
Elimi efsunun yıkıyor, tenimi sen
Zümrütten bir dağ eriyor gözlerinden aşağı
Bu dağda ben, biz, senden birileri
Diri diri dağlıyor bedenimi, bizden gibileri
Azap tohumlarını sarmaşıkların mı delmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!