Ey selam, merhaba konuş, konuş
Kimsin nesin, neyleriz, bizler kimiz
Bilsen ki çok eskiden beri biz ikimiz
Birbirimize adanmışız
Kahır ikimizde de var
Yalnızlığın bunaltıları da boğazı geçer
Tam da baktıkları cam kutusundan
Son anda, en son tarifede çıktı bu tren
Son vagonuna sen bir yandan ben öteden
Dalıverdik, aniden...
Nasıl da çarpışıp çarpıldık
Kafa yarılıp, göz patlamadan
Işıklarla doluverdik hemen
Bir ferahlık bir ferahlık ki
Ne sis kaldı ne de duman
Geride kaldı bunca yıllık elem
Yeni bir dünya kurulurken
Emirgan kayalıklarında
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!