Emirdağ’ın Güzeli Şiiri - Ebuzer Ozkan

EMİRDAĞ’IN GÜZELİ
Güneş vurmuş yüzüne karşıdan yakıyor
Saya içinde yüzünden teri akıyor
Çeşme’nin başına durmuş asbab yıkıyor
Emirdağ güzeli kaş altından bakıyor
**
Ayrık otu sürüldükçe yine bitiyor
Zalim gurbet bizim canımıza yetiyor
Baykuşlar tünemiş bacamıza ötüyor
Ayrılık ateşi ciğerimi yakıyor
**
Elleri kınalı başında al ile moru
Açılıp saçılma aman kendini koru
Gel otur yanıma sorayım bir tek soru
Emirdağ yaylasının gülü sende kokuyor
**
Iffetin vardır servetin değeri yoktur
Aç olsada haram olana karnı toktur
Desem senden başka da güzel çoktur
Lakin senin güzelliğin beni çekiyor
**
Sevgiler olmuş salıdan pazara kadar
Insan değeri cebindeki para kadar
Bilirim senin sevgin mezara kadar
Gelinlikle giren tabutuyla çıkıyor
**
Yörük kızı durur hep işinin başında
Kusur göremezsin ekmeğinde aşında
Gider kocasının ardı sıra peşinde
Bu Türkmen güzeli Emirdağ’dan çıkıyor.
**
ŞAIR EBUZER ÖZKAN