Hala yaşamakta.
Her taraf şanlı, kanlı çehre.
Düğündür savaş Türk’e
Uçurum kenarında yıkık bir ülke.
“Önce vatan!” demektir en yüce töre
Ben doğarım yeniden.
Titrek, güçsüz ve amaçsız kelimeler…
Nerede o mutluyken eksik olmayan sesler?
Kimisi ateş gibiydi,
Ruhumu ısıtırken ömrümü eritti.
Kimisi sarmaşık gibiydi,
Onun mahmur, yorgun ama hallice keskin gözleri,
Kanlarıyla Vatanı ıslatan nice Mehmet’in eseri.
Kaç gencin düşüşünü, kaç ocağın sönüşünü
Asırlık çınarın çöküşünü, bin bir zorluğun doğuşunu gördü
O mavi gözleri. Türk elinin solmayan güneşi
Kiminin eli kanda
Kimininki toprakta
Kimi kaybetmiş tüfeği
Tutmaz olmuş eli
Vuruşuyor dört kırık parmakla
Kimi yürüyemez
Ben ki toprağa bağlı olanım
“Kader böyleymiş” deyip geçme
Sen gel de bir hikayemi dinle
Hayallerim tazeydi harp varken
Talebeydim daha, harp ne bilmem
Vermişler silahı ellerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!