Kapında bir boynu bükük
Emir sende, ümit bende
Gönül evim yıkık, dökük
Emir sende, ümit bende
Varlığa zaman peyleyen
Rahmetim, muhtaca deyen
Ölümü kolay eyleyen
Emir sende, ümit bende
Mezar tek kişilik bir can
Dağ zirvesi yalnız mekân
Cennet bahçesini açan
Emir sende, ümit bende
Uykuya vurur toprağım
Rüyada uyur toprağım
Kıyama durur toprağım
Emir sende, ümit bende
Sırat’ta yol ayrımı var
Nurda zerre kaynayan nar
Cennet, cehennem mi? diyar
Emir sende, ümit bende
Kayıt Tarihi : 13.2.2007 09:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arslan Mayda](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/13/emir-sende.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!