Ben Aksa'yım.
Şu garip doğunun yalnızıyım.
Yer bana küsse de ben göklerin yaldızıyım.
Asırlardır güneş gibi kalplere parlıyorum;
Ümmeti kim dağıtsa gene ben toparlıyorum.
Ah şu aziz gençler bir de mescide aksa,
Ben Ayasofya'yım!
Gözleri yaş ve avlusu kan dolan.
Biliyorum ki yaklaşıyor o yaklaşmakta olan.
Canımı kafir değil, müslüman yakıverdi,
Senelerce gafletin camından bakıverdi.
Susuyorum daima susulabilir kadarınca,
Ben Türkistan'ım.
Sessizce akar kanım.
Orta Doğu denilende benim de acır canım.
Nice zaman gelip geçti, yıkıldı dört bir yanım.
Ne duyan var ne soran unuttunuz mu beni?
Sizin akan kanınızdım, kuruttunuz mu beni?
Ey genç! ispat et rüştünü dursun bu akın!
Kaldır başları yerden göğe eğdirtme sakın!
Allar boyamış gövdeni, sarmış ruhunu ay,
Bak dönmüş talih, seni bekliyor istikbal!
Zalim çehrede gözler seni bir kinli nazar,
Yıkılsın izm'ler, kırılsın putlar!
Ve doğsun ufuktan güneşi İslam'ın!
Aşılsın inkilap adlı hudutlar!
Dokunsun kalplere neşesi İslam'ın!
Cahilin, gafilin dânâsı O'dur.
Ak kefeni allatır şehitlerimin bedeni,
Şeref yoksunu Avrupa mıdır asli medeni?
Bazen dost aldatır fazla merhamet edeni,
Dostluk bahane unutma seni ardından vuranı.
Akif derdi ki "inmez bu kan kızıl al sancak.
Dökülmüş yaprağın göğe bakıyor,
Haberini alanın gözü akıyor.
Kudüs'üm, sokağın ceset kokuyor,
Kim bıraktı seni, canım vatanım?
Kudüs'üm, bu hâlin yürek yakıyor,
Kim unuttu seni, canım cananım?
Kuta damladı kanımız,
Yürüdü görklü şanımız.
Ardımızda sevenimiz,
Bizi bekleyenimiz var.
Yürür iken bu yollarda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!