Hayat Bu İşte
Hayat bu işte, biz biraz fazla büyüttük gözümüzde;
Bir seyahate çıkarken cenneti,
Evleneceğimiz kızda huriyi,
Yediğimiz içtiğimizde sel sebili aradık.
Herkes bir fidan dikse,
Yeşillenecek bu ülke,
Kimse kesemeyecek köklerinden,
Kimse kopmayacak köklerinden.
Kimi tatlı bir sözle,
Ağaç altı esintisi kadar güzel,
Ana rahmi kadar korunaklı.
Dağın tepesi kadar yücel,
Öksüz bir çocuk kadar dokunaklı.
Çalı parçası gibi kırılgan,
İcazet
Pusat kuşandık bu sefer kalemlerle,
Bir ses çağırıyor bizi ta derinlerde.
Kan ektik toprağa, intikam büyütmedik,
İnanan dua okudu inanmayan epik.
Gecenin kör karanlığında,
Işık olmaya geldim.
Korkunun doruk noktasında,
Göklere kalkan gerdim.
Güzün gün batımında,
Bu gece biraz kalbim kazındı,
Yanlış duymadın kalbim kazındı.
Açlık gibi ama ne koysam doymayacak,
Aşık arayan köpekler gibiyim,
Aşkı arayan bedevilercesine.
Suriyeli bir oğlan türk kahvemi getiriyor,
Adı Müjde soyadı Ağıl,
Ne müjde oldu bana bir gün,
Ne de ağaç oldu sırtımı yaslayım.
Adıyla kirletemem cümlelerimi ,
Birkaç eski dost bir de o anlasın.
Senin elin bahar kokar, benim ki hazan,
Senin elin bebek kokar,benimse mezar.
Bir hayale karıştı şimdi bende adın,
Traş olurken banyo eşiğinde beni izleyen kadın.
Gittiğinden beri elim değmedi bir sümbüle,
Burada artık gündüz olmuyor,hep gece,
Gerçi sen olmayınca farklı değil Türkiye,
Nasıl kalkıp gidiverdin gündüz vakti duymadım,
Oysa ben uyurken gitme diye hiç uyumadım.
Dünyanın bütün kıyafetleri ısıtır mı bedenini,
Bugün yirmi yedinci gün,
Gerçi sayarsan bırakamazsın derler,
Gayri ihtiyari sayıyorum.
Bir ay değil,
İki hafta değil,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!