Soğuk bir kış günü yandım saman alevlerinde….
Anladım,
Anladım ki,
Her şey gün gibi solduğu zaman
Yalanların bağrına atıldığını anlıyor insan
Anladım ve geçtim yaralı bir ceylanın kalbinden…
Ömrüme dua yar….
Şimdi 36 yaşındasın,
An gibi aklımdasın,
Kabusa dönmüş hülyalar aliminde savrulurken ben bir oyana bir buyana,
Kim bilir sen hangi diyarlar atlasındasın.
Hatırla ki,
Mevsimlerden ilk bahardı,
Yüreğimize serin serin süzülen nisanın ikinci pazartesisi,
Gülcemre sevinçler ilikliyorduk huzurgah bahar yeline…
Rüzgara doğru koşarken hani o papatyaların açtığı yamaçtan
Kalbimi vermiştim kuş misali eline…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!