Eminönü Vapuru Şiiri - Akın Korkmaz

Kadıköy'de bir pazar, rüzgâr keser soluğu
İskeleye yanaşır Eminönü vapuru
Halatlar bağlanıyor, ölümüne boğucu
Köprüler kuruluyor, bekler umut yolcusu

Alt tarafa oturdum, ayaklarım demirde
Biraz daha yoruldum, gözüm açık denizde
Hayallerle doluyum, bilmem hangi devirde
Bir garip gezgin oldum, hayaller âleminde

Vapur bekler trenler, ilk durak Haydarpaşa
Büyük saat ilerler, usul usul duvarda
Selimiye Kışlası, dalgalanır sancakla
Askerlik hatırası, canlanır bu sularda

Hüzünlü Kız Kulesi, uzatsana elini
Silsene gözlerini, gül yüzün hep gülmeli
Uç Hazarfen Çelebi, şu martılar misali
O Galata Kulesi, İstanbul'un gözleri

Umurumda değiller, sıra sıra yalılar
Beni bekler vezirler, Topkapı'da sultanlar
Fermanımdır bilsinler, açılsın tüm kapılar
Garibanlar gelsinler, ağırlasın saraylar

Hisarlar ayaktalar, iki karşı yakada
Tarih dolu sayfalar, yazılır şu surlarda
Patlasın koca toplar, mevzilenmiş sırtlarda
Fatihler, Barbaroslar, gezinirler boğazda

Sultan Ahmet Camii, büyük Ayasofya
Tarihin büyük resmi, kardeş gibi yan yana
Uzanır köprüleri, Avrupa’dan Asya'ya
Dolmabahçe’de sanki Mustafa Kemal Paşa

Vapurdan inmek vakti, Eminönü karşılar
Herkes gibiyim şimdi, hedefsizce adımlar
Umutlarımın şehri, İstanbul bana ağlar
Kaptan-ı derya gibi, dostum köhne vapurlar