Eminim Şiiri - Dağlar Özügüç

Hani nerede o günler?
Köşelerde boyun büküp ağladığımız
Yorgunlukları kırgınlıkları yüreğimizde sakladığımız
Ocağımız tütsün diye geceler boyu çalıştığımız
Büyüdükçe dertlerde büyüdü bitmedi gitti omuz attıklarımız
Geçmişin koynunda yeşeren o hatıralara ne oldu şimdi
Biz kimlerin hangi gönüllerin askeriyiz
Belirlenmedik hangi sınırları bekleyeceğiz
Hani nerede? Bize tebliğ edilmeyen görev emrimiz
Bir güzel söz beklerken nankör yüreklerden kovulduk
Hasret yolunda bir acı söz ile gönül evinden vurulduk
Zor oldu ama sonunda şunu iyi anladık
Sevmesini bilmeyene aşkı öğretmek çok zor işmiş
Sevecek bir şey bulamadıysa dünyaya o zaten boşa gelmiş
Gerektiğinde susmak asalettir diyorlar ya
Aslında susmanın ne kadar zor olduğunu
Eminim yürek yarasını bilmeyen biri söylemiş