Güneş geriniyor dağın ardından
Utanmış mı ne kıpkızıl olmuş tan
Soluksuz bir uyanış sensizliğe
Her yeni gün yeni bir cevelan
Yüreğim sanki ıssız bir liman
Aaa merhaba meleğim,hoşgeldin
Çokta özlemiştim
Yine zamanında geldin
Yine gül renkli güneş doğumunda
Geçmişte kalmış mutluluğumda donup kaldığım
Yine tek dostum yalnızlığımlayken geldin
Ben çocukken denizler vardı uçsuz bucaksız...
Dalgalarla öpüşürken sabahları
Sarhoş ederdi yalnızları
Dalgaların başı dönerdi
Kayalara çarpa çarpa kıyısını arardı
Ben çoçukken sahiller vardı uçsuz bucaksız...
solgun bir gece açılıyor ellerimde
yolcular ardına bakmadan kaçıyor şehrimden
azar azar akıp gidiyor sular
birer birer ölüyor yapraklar
gözlerin kalıyor gözlerimde
sözlerin bıçak yarası zihnimde
Elveda bu susuz yüreğin ilk bitanesi
Elveda çölleşmiş sözcüklerimin ilk hecesi
Elveda yağmurlu gözlerimin inci tanesi
İpsiz darağaçlarımın zanlısı
Yüreğimin aşkla ilk dansı
Elveda buğulu gözbebeğim
Pususunu kurmuş bekler beni yalnızlık
Ah gözlerinde yanan denizim ılık
Geçerken hayalin penceremden
Adi bir his olmuştur bekler beni yalnızlık
Serseridir karanlık her yerdedir düşüncelerimde sokağımda
Bugün son şair de öldü
Gözlerini açtı göğü siyah gördü
Yüklendi kalk dedi bedenine
Kalktı bedeni...Yürüdü...
Biraz tartıştılar önce
Sonra beden boynunu büktü
Sahip ol yaşlarına
Ağlamak yakışmıyor sana
Beyaz çizgili gömleğini giy
Gözyaşları modaya uymuyor
Mavi kravatını da tak
Hüzün gömleğine gitmemiş
Evet yine sensizliğin üstüne çöken bir akşamüstü
Evet sensiz ve sessiz
Karanlık ağlayan bir bebeğin gözyaşları gibi
Üstüme üstüme geliyor
Yine bir trajedi oynuyor sahnemde
Bu sefer sensiz,hayalinle oynuyorum
Ölümün yaklaştığını hissedebiliyordum
Darağacım hazır son isteğimi bekliyordu
Son sigaramı içtim avluda
Son kez zehirledim ciğerlerimi
Zamanımı tükettiğim hücrem
Bir daha göremeyeceğim seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!