Ah ne güzeldir Karadeniz,
İçi karalar bağlar,
Sevda düştü mü topraklarına ,
Güneş açar.
Ah ne güzeldir Karadeniz ,
O kıvılcımdır ki yüreğimi dağlar,
Gaipten bir sestir, can katar,
Hayaldir, gönlümde taht kurar,
Aladır, gözlerinden toprak taşar.
Sevip de sevilmeyenlerin sesidir,
Şiirlere,
şarkılara anlattım seni .
Yetmedi.
Şimdi de satırlardasın,
yetmeyecek, bitmeyecek,
dilimden hiç düşmeyecek ,
Yolumu sen gösterdin bana,
Sırrım sendedir sır ki ne bela.
Belada senin yüzündendir ;
Senin yüzünde pek bi' âlâ.
Yoldaşlık, en hakiki mertebe,
Sevda yoluna dert kemirenin
esamesi okunmaz.
Nizami duruşuna
İhtarda bulunmaz.
Aşığa Bağdat yolu sevaptır
Sevmelerin adamıyım ben
yürek burkan hislerin
ve kalabalık şehrin
uğultulu sesiyim.
Kimsesizlerin en kimsesizi
kalpsiz insanların evladıyım ben
En zor ayrılıklar ölüm,
Kalım meselesi değil.
Asıl mesele, yaşarken
Öldürmek, yaşarken ölmekte.
Veda; kulağıma ayrılık,
Gönlüm bir çöl gibidir,
O ıssızlıkta su arar.
Dar ağacında mazlum gibidir,
Bir umut, bir çare arar.
Arar arar da derman bulamaz.
Bayadır şiir yazmıyorum, elim kaleme bile,
gitmiyor.
Nedendir bilinmez, ihtiyaç duymuyor herhalde,
gelemiyor, kalpten dile.
Belki de aşktan o kadar şakıdım ki;
kağıda sıra gelemedi.
Bazen bazı şeyleri kendine,
itiraf etmek zordur.
Canını acıtsa da ,
yüreğinde kor olsa da .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!