Hepimizin yaşanmışlıkları var...
.....
Pişmanlığın ne kadar acı olduğunu anlatan anıları...
Anı ya işte Acı da içinde;Bir harf değişir aralarında...
Sonra beraber karışıp giderler iç içe acı acı, anı anı.....
Kabuk bağlayamamış derin yaraları gizlidir içinde..
Dünyaya egemen olmuş bu kötülük kalbimizde derin izler bıraksa da,
Gelmişiz işte hayata muhakkak bunun bir sebebi olmalı ya..
.........
İnsan insana bağlıdır..
İnsanın acısını insan alır...
Gökkuşağından acılar yazdım her bir satıra;
Renk renk bulandı yalnızlığımın ruhuna...
İlmek ilmek işledim, kalbimin en derin yerine...
Ne acılar sarf ettim bu pişmanlığın kederine,
Umutlarım boğuluyor,
hayallerim boyun eğiyor vefasız kadere....
O kadar özledim ki seni;
Pişmanlığımın durgunluğu vicdanımla ters düşse de,
Şu içimde ki acım bitse de,seni unutmayacağım...
Ben, nefret duygusunu layıkıyla yaşıyorum içimde
İçim diyorum ya hep ne acıları yamalık yaptı kendine
Bir bilsen....
O gün ışıktım ben, güneştim...
Belki bir yağmur damlası gibi sesli....
Belki de
Renktim ben....
Kırmızı, sarı, yeşil, turuncu,mavi....
Bir yalnızlık buğulandı pencereme,
Karmaşık bir acı veriyor sessizliğim içime
Beklemek ya ızdırapların en büyüğü....
Kanadı kırık kuştan başka bir şey değil bu umut...
Kalp ki kırılmaya müsait...
Pişmanlık ki hep benim kalbime ait...
Boşluğundayım hayatın,en dibindeyim....
Sonu olmayan en dibinde....
Umutsuzluğun,
Çaresiz ve sessiz haykırışların.....
Hayallleri törpülenmiş bir insanım..
Aydınlık bir dünyanın, karanlık tarafındayım....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!