Emine Özbakır Şiirleri - Şair Emine Özbakır

Belki bu son konuşmamız olacak seninle,
Son sevişmemiz belki de
Suskun, kenetlenmiş dudaklarım
Arzular da tükenmiş gözlerimde.
Bir tek sevdan kalacak belki de.
kalırsa o da, içimde.

Bir kadın tanıdım

Bir kadın tanıdım,akdeniz koyunda
Dudakları pembeydi,tenide beyaz.
Soyulmuş badem içi gibi leziz
Doyumsuzdu tadı, nazlıydı biraz.,

BEN SEÇEMEDİM

Öyle bir sevdayla yandı ki gönlüm,
Hiç kimseye 'derdim şu' diyemedim.
Baharlar tükendi,yazlar geçti de,
Şu kışı başımdan defedemedim.

Neden? niçin içimdesin?
Gölge gibi peşimdesin.

BENİM SEVMEME GEREK KALMADI
Bekledim.
Sıkıntılar içinde seni bekledim evinde.
Kahır dolu yüreğimle bekledim.
Gelmedin.
Telefonlarının biri açıldı, biri kapandı.

Kimsin sen?



Kimsin Sen? .
Yaşamak isteyip de yaşayamadığım

Hayalmisin gerçekmi anlamadan daha
Sorgusuz sualsiz girdin benim hayatıma
Gelecekde bir gelecek.. derdin hani ya?
Ben aşkına mağlubum sular çoşmada hala.
Bitirdik aşk-ı sevdayı tükettik hazzıda

Hastaymışsın gülüm bir haber aldım
Şifa olsun diye bir şurup saldım
İstemem diyede sen geri saldın
Hediye sünnettir almadın gelin

Poyrazmı vurdu da kızarmış rengin

Dönence

Kuzeye dönsem, buz gibi soğuk.
Güneye dönsem, hararet yüksek
Batıya yönelsem, taklitçiler.
Doğuya yanaşsam, üfürükçüler.

Bu günlerde gönlümü ben,
Bir kalpsize kaptırdım eyvah!
Düz giden asfalt yolumu,
Bir çıkmaza saptırdım Eyvah!

Sevda sularında,sefa sürerken,