Emine Dogan Şiirleri - Şair Emine Dogan

İsyanda bir kadin sordum derdini
Silerek anlati göz yaşlarini
Dedi anlatayim hangi birini
Bitsin artik yeter kadina zùlùm

Hani var diyorlar kadin haklari

Derinde hep ince sizi
Tarifi yok olur bazi
Olsun ne çok nede azi
Tekleyipte durma kalbim

Henùz zaman erken bize

Bazi inslarin özü çürümüş
Bozuk genlerinde iblisler doğmuş
İnsanlara zùlùm halka kin salmış
İnsan sıfatına girmiş şeytanlar

Kirlendiyse dùnya sebebi onlar

Aşılmaz dağlarda yolum aşırdın
Her gùnùmde bin bir zara düşürdün
Kiymet bilmez ile ömrùm geçirdin
Çok yoruldum hayat yorgunum gayri

Mutluluk sorarsan varmaz yanima

OMRUM NEHiR GIBI
Ömrum nehir gibi akipta geçti
Kar yagdi dagima mevsim hep kisti
Bozuldu baglarim bulbùller göçtù
Dökùlen gazele dönmùşùm anne

Bizi var eden yaradan
Farkli görme kulu kuldan
Din mehzep deyip ayiran
İnsanlıktan yok haberin

Yùzlerinde hep maskeler

Gam kervani yükün Almış
Gayri göçmeye ne kalmış
Gùneş senden erken batmiş
Gùn akşami buldu gönlüm

Tùrlù çileyle yoğruldun

Her asirin bir yerinde
Ne acilar gizli sende
Dort bir yanin ùzerinde
Anadolum çile dolum

Hùkùmdrlar saltanatlar

Ömrum nehir gibi akipta geçti
Kar yagdi dagima mevsim hep kisti
Bozuldu baglarim bulbùller göçtù
Dökùlen gazele dönmùşùm anne

Bilmem niçin yaratildim var oldum

Ecel zamansiz çalarsin kapiyi
Alirsin demeden genci yaliyi
Yùreklere salip derdi aciyi
Neden niçin bu ayrilik bu ölùm

Bilmem neden niçin bu kastin nedir