Emine Diye Şiiri - Adem Gürsoy

Sıradan insanlar gibiyim bende
Sıradan aşklarım sıralı dünde
Talihim şaştı Kasım ikibinde
Aşkım da şarkım da Emine diye...

Bu sefer çıkmasın ayyuka sesim
Ters takık duvarda çerçeve resim
Doruğunda artık hırsım hevesim
Coşuyor parkım da Emine diye...

Aklıma geldikçe ahım diniyor
Kaderim sabrımı onsuz deniyor
Manasız değil ya durmaz dönüyor
Başım da çarkım da Emine diye...

O güzellik ufku o Fındıklı'lı
Ne huri ne melek o da Hak kulu
En güzel mevsimi en güzel yılı
Canan'ı terkim de Emine diye...

Sinenin aklığı var mı beyazda?
Yanarım dokunsan kışta ayazda
İltimas isterim gözüm yok azda
Aynım da farkım da Emine diye...

Taht senin, taç senin,sahne set senin
Meydanlar,zaferler,şan şöhret senin
Kayıtsız şartsızım 'evet,ret'senin
Tesellim,korkum da Emine diye...

Kurtulmama mani atılan düğüm
Vurulmaya hazır yavru kekliğim
İlhamımdan tutta gözü pekliğim
Sen söyle yar kim de Emine diye...