Boğazıma düğümlenip anlatmadığım hislerin
Sesimi çıkardığımda kalp kırmasından korkarım
Kötü diye bellediğim susturmadığım seslerin
Kemirip zihnimi kılı kırk yarmasından korkarım.
Doğru sözü kıvırmadan mertlikle söylemek gerek
Efkar basmış içini izleri var yüzünde
Bir dokunsam kalbinin içine yol olurdum
Düşmeye hazırlanır bir damla var gözünde
Gözyaşımla karışsa gözyaşın sel olurdum
Yutkunup duruyorsun bekliyorum bir çift söz
Cihan ihanetini ne yer ne gökyüzüne
Ne tertemiz toprağa ne yaprağın özüne
Teklif etse utanır pişman olur sözüne
....Gözümdeki akan yaş kan rengine boyandı
....Yaşı yutkunuyorum dimağıma dayandı
Haksızlık karşısında tutamıyor dilini
Nerede bir muhtaç varsa uzatıyor elini
Can sıkıcı halveti incitiyor belini
…..Dertli insan ne ister yare için dökmek mi?
…..Bir sofraya diz çöküp paylaşacak ekmek mi?
Gözüm yeni bir yaşla tanıştı da sayende
Nimetmiş kan ağlamak ah kıymet bilemedim.
Adını diken koydum aktıkça yüzü yırtan
Öyle bir iz bıraktı ki engel olamadım.
Kimseyi gözü görmez bu gidişi nereye
Nefsine mağlup olmuş eli kolu bacağı
Yapılan tüm iyliği atıverdi dereye
Düşünmez ki birdaha dolacak mı kucağı
Kininden nefretinden kan kusacak gözleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!