BİZ İNSANLAR
Hepimiz bir ağacın meyvesi
Ayrı dallarda yetişen
Kimimiz koparılır olmadan dalından
Kimimiz olgunlaşır durdukça
Halim Nicedir Soran yok
Dost dost diye nicesine sarıldım
Yel vurdu gurbet ele savruldum
Sıla özlemiyle yandım kavruldum
Halim nicedir soran yok
İlkokul Öğretmenim
Sınıfa İlk girdiğin günü
Hâlâ anımsarım
Bana 'yavrum' diyen sesini
Özlemle anımsarım.
Ağla güneş bensizliğime
Sabahın çiği düşerken toprağa
Henüz kapanmamış gözlerime
Acıyan yüreğime
Ağla güneş bensizliğine
Öğretmen 1
Sen sönmeyen bir meşale
Etrafın aydınlandıkça büyüyen
Bıkmadan usanmadan çalışan
Aydınlatacağım derken eriyen
ÖĞRETMEN
Ağlıyorsam eğer sordu
Neden ağlıyorsun? Diye
Gülüyorsam eğer ortak
Oldu benim tüm sevincime
YORULDUM ARTIK
Sürekli itirazlardan
İtirazların boş oluşundan
Doğruyu bilmeden
Yanlışın savunulmasından
Yoruldum artık
Bu gece başkayım
İçimde farklı duygular var
Nedensiz ve yersiz
Ah bir çözebilsem
Bir bilsem sebebini
Yüreğim bilmiyor ki
CANIM
Sen varken ben varmışım
Ama senle yokolmaktan korkmuşum
Seni kaybederim sanmıştım
Oysa seni kendime öylesine bağlamışım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!