İmkansız ama, gerçekti bizim aşkımız
Suçumuz sevmek,imkansızı başarabilmekti.
Yaktı bizi de yalan eller, yalan diller
Veda sözcükleri dökülür oldu dudaklarımızdan.
Kavuşamazmıs imkansız aşkı olanlar,
Kendi karanlıklarında,elveda derlermıs aşklarına.
Bana okadar çok uzaksınki;
Sadece gözlerimi kapattıgımda yanımda olabiliryorsun.
Peki ya açtığımda niçin yoksun!
Gel artık hasretim,
Gelki bu özlemler dayanılmaz olmaya basladı
Gel ve hep yanımda kal
Yine acı,yine keder,
Ağlıyorum yine sevdiğime,
Bitmemeliydi bu sevgi
Kalbim hep seni sevmeli
Yine uykusuz geceler,yine gözyaşı
Düşünüyorum hep sevgilim seni
Aşkı hissetmek
Bulutlarda dans etmektir
Yaşama daha sıkı bağlanır
Yada bir önce yok olursun
Eğer aşkı bir acı olarak
Bir ölüm olarak lakap takarsak
Yüreklere ateş düştü
gözyaşları çağlayana döndü
Vatan yasa büründü
Sana uzanan eller kırılsın
MEHMETÇİKLER
Kanınız yerde kalmayacak
Gözlerinin bir bakışı
Yaktı kalbimi
Gözlerindeki ateş
Sardı bedenimi
Seviyorum seni
Menekşe gözlü sevgilim
Acılarla yaşamayı
Hayata mutlu bakmayı
Sevmeyi sevilmeyi
Sen öğrettin annem
Hastayken başucumda
Ağlarken yanımda
Benim dünyamsın canımsın oğlum
En güzel ilk annelik duygularını sende tattım
Rüyada sandım kendimi bir an
Kucağımıza alırken seni babanla
Anladık o zaman evlat ne kadar tatlıymış
Nede güzeldi ilk anne deyişin
Aşkım kıyamam sana
Şafak vakti kalkmışsın
Bir tanem canım
Geliyormusun aşkım
Seni bekliyorum
Hayatım benim
Bir çılgını sevdim
Anlamadı sevdiğimden
Güller yolladım kırmızı
Anlamadı güllerin dilinden
Mesaj çektim cepten
Anlamadı mesajın halinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!