Öyle birşey yaşadık ki;
Sen, sen olamadın.
Ben, ben olamadım.
En acısı da "biz" olamadık.
Kendi kendimize yabancı olduk…
Yürümedi...
Şimdi bakıyorum şehre;
İnsanlar var,
Hayat var,
Ama sen yoksun…
Ben yok gibiyim…
İkimiz zaten hiç olmadık…
Göz göze gelmeyi özledim
Şimdi kime bakar gözlerin?
Selamlaşırken sımsıkı tutardım
Yine sıcak mıdır sağ elin?
Acıyla esip geçti yalnızlık üzerimden
Ve neşe çekti, elini eteğini benden
Keder yüklenmiş, kapıma dayanmış geceler,
Elimden tutup beni, hep peşinden sürükler...
Yalnızlık yıllardan beridir ensemde solur
Sen anlattın, ben dinledim.
İçinden geçenleri biliyordum;
Ne var ki, sözlerin daha güzeldi.
Bana bakan güzel gözlerinin hatırına,
Sözlerinin çıktığı dudaklarının hatırına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!