Kimse suçlu değil
Kimse sorumlusu değil yaralarımın
Ve sitem etmek boşuna
Sitemler aşina kulaklara
Yeminler de bitti
Sözler de azaldı,
Ütopyam bohem
Bir deli kız
köpüklü denizde
Sarp kayada
Issız adada
Elinde elma şekeri
Gülünce
Yüzünde açan binlerce gülde görürüm
Suret-i gönül güzelliğini
anlarım aydınlığı gözünden
ve yanar ağlarım
neden kavuşamadık
Ab-ı hayatım
Dalıp gözlerine hergece
Seni düşlemek olmadığın yerlerde
Ve seyretmek seni
Doğan güneşte
Yanan ateşte...
Körpe fidan
Feryat figân
Kim kopardı?
Acımadan.
Onun için
Gökkubbe dökerken içini
Yer küreye buseder damlalar
Bir alkış koparır tüm dünya
evler,dağlar,yollar...
Yağdıkça coşkun
cotukça azgın
sudan ucuz zaman
harca harcayabildiğince
hor kullan,ziyan et
kimse sormaz neden
kimse ayıplamaz seni
düşünmemişsen bir gün ömrün biteceğini
Kararsızım.
bir yağmur damlasının sele karışmama çabası çılgınlığım
ve kaçamak düşlerde yaşanır yılgınlığım
yaşanacak olan herşeye her güzel şeyedir hep
bir parça kırgınlığım...
Aşıklar arasında bednam
Heyhat
ne yapsın mecnun olup da
neyine gerek aşk-u meşk
ne gerek ne keder
ne yas,ne gam.....
Korkuyorum
Sığmaz bu yüreğe,küçük
Vaadettiğinizse kocaman sevda
Öylesine çirkinlikle dolu ki dünya
Güruhta yer kaldı mı umuda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!