Allah katında diye bir şey var
Bilmem bilir misin çocuk
Seveceksen beni...
Allah katında sev
Allah katında bak gözlerime
Onun emaneti olarak gör beni
Belkilerin oldu mu bu hayatta hiç senin dedi adam.
Belki daha önce girseydin hayatıma mutsuzluk kapımı hiç çalmazdı dedi kadın.
Kalem tutan ellerine çapa yakışmıyor dedi
Oysa çok iyi biliyordu annem
Çapa tutan elleri
Kalem tutan ellerimi yetiştirmişti
Gece desem kaç dize dökülecek kaleminden
Sazım desem kaç name dökülecek dilinden
Amayım desem okuyacak mısın bir kaç satır şiir
Ölüyorum desem gelecek misin mezarıma
Hepsini geçtimde adım geçiyor sohbetinde desem
Ne yapacaksın görmezden geldiğin gibi
Ne kadar da kötüymüş sol
Soldaysa kanser kötü huylu
Soldaysa tümör kötü huylu
Yemek bile günah sol el ile
Evine adım atmak günah sol ayak ile
Solun her şeyi kötü
Aklım zamanla yitip gitti sanırım
Ne zaman benden gitti bilmiyorum
Nerede aklımı kaybettim
Bunu hiç mi hiç anlamadım
İlk önce unutmalarım başladı
Her şeyi yavaş yavaş unutur oldum
Baharda mezarlığın yolunu renk renk çiçekler bürümüştü
Sanki bana gel gel der gibiydi
Ölüm bu kadar güzel mi çağırır insanı
Birden toprak olup ölesim geldi
Özür dilerim Rabbim
Bazen fazlasıyla olmayacak hayaller kurup,
Verdiğin emanetin canını yakıyorum
Özür dilerim Rabbim
Yok işte kalemim yazmıyor senden başkasını
Kağıdım yazdırmıyor üzerine senden gayrısını
Yüreğim sevmiyor senden özgesini
Anlayacağın sensizlik zor geçiyor bir haylisi
Canım acıyor acımasına
Sensizlik geçecek geçmesine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!