Emin Rasih Şiirleri - Şair Emin Rasih

Üzgünce bir ceres dökülürken çöl üstüne,
Toynaklarıyla mührünü bastıkça buğralar,
Kervancı bir acıyla bağırdıkça bilmeden,
Ruh ülkesinde ölmeyecek bir sada doğar.

Bir ses ki kudretiyle sözün cismi can bulur,

Bîhûde dâne saçmak ile âsitânuna
Çeşm-i terüm bu 'aşkı hirâset mi zann ider

*

Mushaf-ı hatt-ı ruhun kim 'aşk ta'lîm itdirür

N'ola kim cânum alub virsen eger çok bîdâd
Ne metâ' azsa olur çünki bahâsında ziyâd

Habbezâ rükn-i tezâd üzre bu bâzâr-ı cihân
Nemek-i çeşme mukābil lebün olmış kannâd

Hadeng-i çeşmünedür gayrı inkisârımuz olmaz
Hadeng kesreti cevşen kılar ki zârımuz olmaz

Şakî-i hâlet-i mestâneden ne bâkimüz olsun
Bizüm hamûle-i 'aşkundan özge bârımuz olmaz

Ben ki hiçbir çiçeğin ıtrıyla sarmalanmadım
kanım delirmedi
cüzzamlanışını seyrettiğim bu zemini
zevk alarak arşınlamadım hiç
ben ki
benim gurubumu tasarlamadı ışık mimarları.

Ey arkadaşım, gör ki tez elden gideceksin,
Meydan dolu erlerle bugün, sanma ki teksin!
Gör şimdi, büyük cetlerinin ufkuna bak da,
Elbet seni bir böyle düğün karşılamakta:
Düşman kanı raksân olarak tâ göğe sıçrar,
Ziller gibi âhenge uyar şimdi kılıçlar.

Ne 'ârdan ne hayâ-dârlıklarumdandur
Sükût vasfda nâ-çârlıklarumdandur

Bu bî-mecâlî sebeb varmadumsa dergehüne
Ne bir melâl ne bîzârlıklarumdandur

Ne bırakdun dile cânâ ser ü sâmânı bile
Ne kodum ben dahı dâmânı girîbânı bile

Ne bu zâhirdeki tûfân-ı bükâ buldı hitâm
Ne söner bâtın u kalbün yine nîrânı bile

Ey dil, bu kaçıncı gafletin, aldanışın
Dünyada bekā uğruna boştur yanışın
Âkil ona derler ki gider sessizce
Zira yok ehemmiyeti hâtırlanışın

Ta'ne-i çerh ile bir son virelüm gavgâye
Çekelüm nargilemüzden çekilüb tenhâye
Dökelüm derdimüzi bahr-i gam-ı sevdâye
Çekelüm nargilemüzden çekilüb tenhâye

Bezm-i Cem revnakı eksildi yalan yok şimdi