Emin Özdemir'in Ardından Şiiri - Nevzat ...

Türk Dili emekçisi, insanlık bilgesiydi,
Aydınlanma yolunun yankılanan sesiydi.
Göğüne sığmayandı, yağmur veren buluttu,
Sözcüğün efendisi, anlamın nefesiydi.

Çorak toprakta bitti, ama bol ürün verdi,
Gölgesi serinletir, herkes onu severdi.
Binlerce öğrencinin kılavuzu olmuştu,
Türkçeye gönül veren hep izinden giderdi.

İnsanlar için yazdı, bıkmayarak okudu,
Yazınsal bağlamlarda bilmediği yok idi.
Düşünce dünyamızda silinmez bir iz oldu,
Türçemizi çok sevdi, ilmek ilmek dokudu.

Ağabeyim, dostumdu, yüreğimde yeri var,
Yaktığı ışıkların gözlerimde feri var
Işıklarda uyusun bilge Emin Özdemir,
Türkçenin toprağında onun alın teri var.

Nevzat şiir yazarken Emin Özdemir gözler,
Sözcükleri seçerken O’nun yolunu izler.
Boş çuval dik durmuyor, okuyup öğrenelim,
Türkçemize yön versin ustadan kalan sözler.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat