Ne garip! ömrümün sonuna kadar
Sensizliğe mahkum edildim
Hem de en güvendiğim insan tarafından
Oysa sabahları erkenden uyandığımda
Seni yanıbaşımda görmek ne güzel olurdu
Şimdi ise dünün yarınla birleştiği yerde
Bir gün
Karar vereceksin kendi özgürlüğüne
Sabah çok, çok erken
Henüz daha karanlık, yollara düşeceksin
O yabancı uyanmadan
Tatlı bir heyecan, huzurla korku arası
Başım göğsünde ellerinin arasında
Yalnız senin olmayı düşlerdim
Çekerdim çocuksu kokunu ciğerlerime
Garip sessizliğine aşık olurdum yeniden
Çizerdim yarınlarımızı düşler içinden
Sen gerçektin ve unuturdum herşeyi
Yok senden isteyebileceğim
Ve de senin yapabileceğin bir şey yok
Biliyorum en az sen de
Benim kadar yorgunsun
Ne yapsam anlatamam çıplaklığımı
Koskocaman bir düşü yaşarken
Dört duvarın ardında
Ne yapsam anlayamam değişikliklerini
Hayal kırıklıkları sallanırken her yerde
Daha da derine iner sensizlik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!