Emin Keşmer Şiirleri - Şair Emin Keşmer

bir sele kapılıp gidiyorsam
istanbul'u sel almıştır
sen istanbul'sundur yine
ben gitmişim
sel sana kalmıştır

Ey denuz Karadenuz
Katloldu bir kuşağun
Ağla artık gidiyu
En duygulu uşağun

Oy! Tutuştu her yanım

her gün yılbaşı olsaydı keşke
her gün bir yıl kadar uzun
bir yıl kadar dertli
bir yıl kadar güzel
bir yıl kadar sevinçli
bir yıl kadar artı eksi

Koyaklarda uzanıp yatar
Ağır bir hayvan ölüsü gibi sessiz kar
Yelesinde kızıl atların
Dağların yolcusu rüzgar
Kanımda acemi toy
Tenimde arsız ürkek bir sevda var

Sen angın bir hoyratlık azmindesin
Ben yılları saya saya çoktan unuttum
Gitmez aynımdan o mahzun resmin
Baktığım her çizgide seni görürüm
Nerdesin ey büyülü panorama, nerdesin?

(Mukaddime)

Ah Nazım sen! Ah şu sendeki…
Malûm münevversin ve de çok zeki
Bu başlar yönetecek şu memleketi
Ömrünce sorsa arasa acaba insan

karanlığın aynasında
bir kurşun sekti
zulmette bir nûr
ses ve nefesten âri kederde
şol duygular bahrinde
tenin nârından damlayan onur

sesinin var gücüyle
etinin en çılgın dürtüsüyle
koyağın en çorak bataklığından
bağırdı dünyaya
erkek kurbağa
dereler tarlalar üzre