İlkleri hep zordur yaşamın
Kan çekilir iliklerinden vuslata
İki adım ötende ten
Az cesaret
ETSEN! !
Sevişmek;
boynu bükük kaç tuzağın eskittim ben
kaç kez düşmelerden alamadım kendimi
kör kuytularına
ummanların, kimi sardı ben gibi
şehrim bu ne hoyrat bir acı
ne başı belli
Acıma ortak bir karargah...
Hikayelere uydurulmuş kurgular var;
Moda olmuş sokakta ağlamak.
Sırtımda kamburu çıkmış bir bardak
gibi;
Annem dahi müsade etmiyor
-Nasıl oldu abi
-İlk okuldu işte
Ben böyle 1.30 boylarında
sınıfın yakışıklısı
O okulun güzeli sıra arkadaşım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!