Ağlasan da artık kar etmez,
Ayrılık, gözyaşlarıyla sulandığı zaman.
Baksan da gözlerin kimseyi görmez,
Ayrılık, bir perde gibi bağlandığı zaman.
Ne çığlıkların duyulur, ne de o bitkin sesin,
Yapacak birşey yok artık.
Kurumuş bir dal gibiyiz,
Çiçek açamayız ve meyve veremeyiz.
Yaşanacak ne varsa hepsini yaşadık
Bu aşkta yarın yok artık.
Yarınlar dünde kaldı
Ben ne konuşmasını bilirim,
Nede konuştuğu zaman susmasını.
Beni götüreceksen yanında,
Bil ki her an patlamaya hazır,
kara düzen bir bomba var etrafında.
Ama korkma.
Soracak başka birşey,
Bulamadın mı? be kanka
Ben ne bilirim mutluluğun anlamını
Bana umutsuzluğu
Bana mutsuzluğu sor
Ben bilmem bir çiçeğin baharda açmasını.
Pişmanlığı anlatamam sana,
Bir gün gelir anlarsın.
Sen de terkedilip yalnız kaldığında,
Belki beni o zaman anlarsın.
Uzandığında dokuna bileceğin birini ararsın,
Bu gece de ağladım için için,
İçin dostlarım halime için,
Sevdiğim beni unuttuğum için,
Senden nefret ediyorum
Bıktım artık dön diye diye,
Ne bir arzu ne bir dilek
Bana senin sevgin yeter,
Ne bir gül isterim ne de çiçek
Bana senin sevgin yeter.
Seven başka ne ister
Bakıp da üzülme ayaza,
Bahar kıştan sonra gelir,
Kimse bilmese de seven bilir,
Ayrılık ölümden sonra gelir,
Gönül bir güzele sevdalanmış,
Bu günlerde
Daha bi hırsla çakıyorum kibritimi,
Ve daha bi derinden çekiyorum sigaramı.
İçimdeki boşluğunu
Bir yudum dumanla doldurmaya çalışıyorum.
Sana açlığımı sana susuzluğumu
Bir özlemdi içimdeki bir deli sevda
Ne laftan anlar,
Ne konuşunca susar,
Gevezedir benim sevdam geveze,
Bazen ayakları hiç basmaz yere,
Bir çocuk gibi hoplar, zıplar durmaz yerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!