Emin Değilsin Şiiri - Mavi Leyla Yıldırım

A. Y. için

Yaşamaya çalışıyorum zannımca, hissiyatınla.
O da olmasa, kim bilir ne gelecek başıma.
Ellerim soğuktan buz kesince,
Hemen sen geliyorsun ya aklıma.
Düşünmeden edemiyorum, akıl köşemdesin,
Ağlamadan duramıyorum, şimdi yanımda değilsin.
Hisler sarınca insanı,
Ne oluyor, sen hiç emin değilsin.
Kimse suçlayamaz seni,
Beni kırdın diye;
Çekinme, sevgilim, kollarımdasın,
Yalnız seni koruyabileyim diye.
İhtiyacın yok ama, bilirim,
Tutamam ki aciz bedenimi.
O kısacık saçların, sıcacık ellerin,
Kendimden geçiriyor beni.
Bu sevgi adeta bir şaka gibi,
Ben hariç herkesi doyuruyor sanki.
Artıklarla besliyorum ruhumu,
Olsun, hâlâ dayanırım,
Yeter ki senin artıkların beslesin ruhumu.
Küçüklüğümü bu çektiğim acılar büyütecek galiba,
Olsun, sen varsın ya yanımda.
Ters yönlü acılar bunlar,
Elbet açacaklar önümüzü,
Kaldıracak zamanı aramızdan.
Ben sendeyim!
Sende, seni bekliyorum.
Çok oyalanmadan gel sevgilim,
Deliler gibi seviyor,
Deliler gibi üşüyorum.