Sen kimsin kimsin sen ey insanoğlu
Hiç sorguladın mı kendini
Her zaman böyle mi kalacaksın
Gün gelecek neler neler yaşayacaksın
Yaşadıkça anlayacaksın
Yıllar yılı hasret çekerken kalbim
Görünce sokakta duracak sandım
Süzüp te öylece bakınca gözün
Anılar canlandı hülyana daldım
Hiç yalnız kalmadım olmasan bile
Her zaman içimde kalbimdesin sen
Gelip te gönlüme dolmasan bile
Hem gerçeğin hem de hülyandayım ben
Umulmadık zamanda çıka gel bir gün
Yaşayalım sevdayı dibine kadar
Seninle doğsun güneş üstüme her gün
İçelim aşkımızı sabaha kadar
İçimdeki güz bekledi hep baharı
Değişmedi mevsim, aşamadı kışı
Hep ayazları, hazanları yaşadım
Görmedim hiç sevgi, tadamadım aşkı.
Tan vakti şems gibi kalbime doğdun
Dindi fırtınalar içimdeki kış
Isındı yüreğim narlarda boğdun
Dindi fırtınalar yağmurlar yağdı
Mevsim yaz olsa da ömrüm kış benim
Bülbüller ağlarken güller gülmedi
Yüreğim yansa da başım hoş benim
Ümitle beklerken neden gelmedi
Ben seni yaşamaya mecbur yazıldım
Dudağında tebessüm olmaya geldim
Gözlerine takılıp öylece kaldım
Ömrümüzü birlikte sürmeye geldim
Geceler boyunca düşlere daldım
Sabahlar olmasın hiç istemedim
Yalvaran gözlerle öylece kaldım
Bir türlü gitme kal kal diyemedim
Kapandı artık bu defter temelli
Sanma ki bir daha tekrar açılır
Geç de olsa gördüm aşkın hileli
Aklıma geldikçe ahım saçılır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!