Emin, Belki, Gibi Şiiri - Zeynep Ece Arabul

Ağaçlar yeşil
Kiremitler kızıl
Kedinin gözleri yuvarlaktı
Oyuncaklar onundu elbet;
Ocak sıcak, bıçaklar tehlikeliydi
Emindi

Bıyığı terlemiş delikanlı
Bir sabah gülümsedi
Laboratuarda mai belirsiz
Sınavlarda çözümler
Hep çoktan seçmeliydi
Umudu da sürükleyip
Ağır aksak hayatına belki geldi

Sokak lambalarından rüyalar
Tek tek ışık çaldı.
Yalnızca ten bir süre daha hatırladı
Bahçesinde damla gülleri
Çocuk gibiydi, aşık gibiydi, anne gibiydi..
Seçimleri azalırken
Gibi geldi yerleşti
Ve bir daha hiç gitmedi
Bembeyaz çarşaflarda
Geceleri örterken
Kanatları telaşlı, bakışı dalgın
Yaşar gibiydi.