Emilin ad gününe Şiiri - Sevinc Arzulu

Bu gün senin ad günün,
Tebrik ederem,oğlum.
Gelsin xoş sedan, ünün
Qurban gederem,oğlum.

Ana öz övladını.
Bağrına basmaq ister.
Ezizleyib adını,
Köksünden asmaq ister.

De, neden yad olmusan,
Sen bu qeder ay oğul.
Özgeye dad olmusan,
Verme keder, ay oğul.

Senin kiçik vaxtının,
Sözlerini deyirem.
Şəkilden mene baxan,
Gözlerini yeyirem.

Sözüm çoxdur, ay bala
Onsuz eşitməyirsen.
Tikanlıdır o qala,
Heç yere düşmeyirsen.

Bitib-tükenmeyir ki,
Ananın arzuları.
Könül tikemmeyir ki.
Mehv etme onu barı.

Salamat qal, ezizim
Bu mektubu bitirdim.
Seni, həyatda izim,
Dünyaya men getirdim.

Seni elimden alan.
O zalıma min lenet.
Bir zaman etdiklerin,
Getirecek min töhmet.

Çıxa bileceksenmi,
Sen o yükün altından.
Ana haqqı ödenməz,
Min pay versen altundan.

Nece safdın, temizdin,
Kim batırdı çirkaba.
Sen hamıdan ezizdin,
And içirem kitaba.

Sen meni sevməsen de,
Seni sevirem, oğlum.
Qapımdan girmesen de,
Sensen nabat-noğulum.

Ne qelbin ağrısını,
Acısın hiss edirsen.
O övlad oğrusunun,
Keleyine gedirsen.

Belemi demişdim men,
33 il bundan ezel.
Menim bahar ömrümü
Etdin payızı xezel.

Qaçıbdır uyğularım.
Yuxu yoxdur gözümde.
Artıbdır qayğılarım,
Sensen söhbet-sözüm de.

Beenden uzaq olsan da,
Tek xoşbextlik dilerem.
Könlüm sazaq olsa da,
Göz yaşımı silerem.

Bircə defe qapımı.
Açıb içeri girsen.
Qırdın xeyal sapımı,
Yene gözümde pirsen.

Ay oğul, eziz oğlum,
Beni tenha qoymusan.
Ana nevazişinden,
Usanmısan, doymusan.

Tale sene pis günü,
Göstermesin,ezizim.
Gör oğul düyününü,
Dalğalansın denizin.
23.10.2018