Emilia Hasta Şiiri - Ferdi Erbakıcı

Seni o yatakta öyle gördüm ya,
Yokluğun delice deşti bağrımı.
Bir jiletle parçalayıp attım tüm kinlerimi.
Beni böyle yıkılmış görsen, ağlarsın.
Ben solgun bir çiçek gibi sana gelirim.

Seni o yatakta öyle gördüm ya,
Ne çektiğimi bir ben bilirim.
Yokluğun sonsuz bir çığlığa dönüşür,
Acılarını sanki benim yanıbaşımda.
Saatler akrebin esiri düşünür, düşünür..
Yelkovan anlamsız bir sadakatle bekler dönmeni.

Seni o yatakta öyle gördüm ya,
Ağladığımı bir ben bilirim.
Bir sigara ilişir dudağıma,
Ateşten olur yanar gözlerim.
Sanmaki sigaram sensizdir,
Her nefeste içime seni çekerim.
Sen iyileşmişsin biraz öyle diyorlar,
Gülümsemen geri gelmiş dudaklarına.

Seni o yatakta öyle gördüm ya,
İnanmadım, gerçeği bir ben bilirim.
Sen tatlı bir gülümsemeyle halimizi sorarsın,
Dudağımın arasına takılı kalır cevaplar.
Söylesem?
Söyleyemem o sabahtan beri,
Darmadağın olduğunu düşüncelerimin.
Geceleri uyumadığımdan seni düşündüğümü anlatamam.
'İyiyim' der geçiştiririm.

Seni o yatakta öyle gördüm ya,
Ölüme nasıl küfrettim bir ben bilirim.