Emice Şiiri - Betül Kasapoğlu

Emice kime baktun burasi senluk değil
Kan ağliyor gençluğun, seyirluk, şenluk değil
Selasi okundi bak ömurluk sevdalarun
Bir ömür sevda çekmek herkese yenluk değil

Güz vurmiş yuregune emice aman aman
Bahçivan uğramamiş bağuna hayli zaman
Yanmağa köz kalmamış kül olmiş ateşleri
Ne kivilcim bulunur, ne da bi cılız duman

Emice yollaruni kara çali bağlamiş
Hazan düşmiş gülune bülbüllerun ağlamiş
Sen dolanup dururken çiçek çiçek bal içun
Actuğun yaralari yaban eller dağlamiş

Sevda kuşun kendini atmiş gurbet ellere
Baharun kişa dönmiş ayaz vurmiş çöllere
Buz tutmiş yaylalarda kaybqettuğun güluni
Furtunalar savurmiş karışturmiş sellere