Emi Şiiri - Zeynep Beşen

Kendine iyi bak emi !

Sen sevdiğim her bi şeysin,

Her bir şeyin tamamisin asil da .

Bütünüsün hayatın ,

Anlamısin biraz da,

Nedensizligin ağrısı ,

Avuçlarım da pineklerken ,

Adınla dağılır her ağrım ,

Dua gibi ıçimden ,

Ilık bir ölüm ,

Mirasıma acıkırken ,

Aç kalan rüyalarımı ,

Tokluğunla bozuyorsun ,

Mavi urganlar gibi ,

Adini anıyorum ,

Kabiliyetini yitiriyor sesler ,

İçimden konuşmalarımi ,

Çarçur ediyorum göklere ,

İnceliyor atmosfer,

Nefes alması ne zorlu bir süreç ,

Ölüm enseme dikilen bir armağan gibi,

Lâtif bir sevince bürünüyor .

Miladını dolduran bir çiçek gibi ,

Ellerimizden dökülüyoruz ,

Musanın asası bile,

Incitememisti böyle toprağı ,

Miyaseler gibi ,

Incitilmiş ne varsa ,

Bolluk ve bereket için de ,

El verdi bu dünya ,

Kalbinin ayak sesleri ,

Lâl oluyor ruhum da ,

Ipleri inceltilmiş bir örtü,

Yalin bir sessizliği bağırıyor yüzüne ,

Ortalıkta sessiz çığlıklar icad eden ,

Rüzgarlara takılıp duruyorsun ,

Can borcumuz olduğunu düşündüğümüz her şey ,

Ellerimizden kayıp gidiyor ,

Sular yıkıyor yüzlerimizi ,

Açık kalıyor her kapı ,

Rengi alınıyor ufukların ,

Endişeli bir kurgu ,

Tenimize işliyor usulca ,

Iplerımiz çözülüyor ıkimizin ,

Nihayete eriyor hayat .