Emelim Şiiri - Fatma Koyuncu

ne çok özledim seni adamım
kelimelerim bile yokluğunla üşüyor
çok şey değildi senden bekledigim
yorgun yüreğimle sadece
yüreğine dokunmakdi emelim

disarda buz gibi bir hava
sensizlik ile zaten olmuşum buz
gözlerimi kapatsam hatıraların
dalıp gitsem beni saran baharın
elinde tuttuğun kalemin olmak varken
sadece hayatında silgi olabildim ne yazıkk

kalbimde asla dolmayacak yerin
biliyorum ne kadar uzakda kalsanda benden
hep benli bir yerlerdesin
canım değil canomsun benim
ben senin için dizelere sevgi ekmişim
sevdiğin olamadım için yanıyor
bari arada okudun şairin olayım adamım.