Seninle huzursuz bütünlüğümüz
Bendesin, rezil ama güvenli
Uzaklaştırdığımda boğulurken
Sınırsız boşluk...
Boğulmaları arıyorum
Sensiz buyum.
Düşlerimdeki düşbozumlarım,
Bozduklarım
Bozdurduklarım
Dürtüp kurup kırdıklarım...
Üç yüz atmış beş kerelerde kurduklarım
Bir imiş, birdenmiş yıkıntılarım
Katli vacip benliklerimin cinai sorumluluğu
Çarpıştı hortlak dirençlerimle
ne sorumluluk kaldı ne katil olmak.
Karşıtı olmadan onaylanamıyorsa hiçbir şey
Kederi yadsıdığında
Sevinçleri de paketleyip gönderiyorsun uzaklara fark etmeden.
Üzülmek hiç çabasızken
Sevinmek için paralıyorsun kendini...
Tanımlanmış hiçbir şeyin tuzağına düşmemek için çabalarken edindiğin
Çok tanıdık sıkıntı
Salıverdiklerinin arkasından bakarken
Boş ellerinin ıssızlığında kalan pişmanlık
Neyi anlatır?
O dili öğrenemedim.
İnkarla uzlaşmayan varlığımın tanıklığıdır anlatacaklarım.Ya da ben öyle zannediyorum.
Onlardan herbiriyle kesişen yollarımızda bir bir farkında olmalarını sağlamaya çalıştığım benlikleri...
kimbilir belki bunlar da benim inkarımdı!
Ezberletilenlerden sıyrılınca,
Ayrıca hepsi sensin
yapansın edensin
Yok öyle gökkubbede bağdaş kurmuş
Her bir şeye muktedir
ne istersen o verir saçı gür sakalı gür Tanrı.
Dünü bugünü yarını
Alsanız zamanı
Ne kalır
Varoluştan geriye?
Orayı burayı şurayı
Alsanız, mekanı
Çekilince ipleri salınıyorlar müsterih.
İpler ki güvenlikleri
Ne içinde ne dışındalar da olanın
Olmamaya duyulan derin korkularıyla gölgelerinin
aynalarda var sanıyorlar zahiri benliklerini.
Derin bir sıkıntının yüzü suyu hürmetine çevirilince dikkatleri;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!