Cenazem hafif olsun.
Ruh çıkmadan bedenden,
Toprakta yokolmadan,
Vereyim kalbimi bir kalpsize...
Gözlerimi görmeyene,
Bakabilsin yeni günlere...
Yeni bir değişimle güneş huzmeleri,
Kapı aralığından güne başlıyor,
Acımasız.
İstanbul'un zor şartlarında,
Koşturmalar inişler, çıkışlar.
Puslar içinde Boğaziçi,
Seni görmekle başladı bu aşk hikayesi..
Nasırlaşmış kalbin derinliklerinde..
Umutsuz bir aşkın son durağında..
Benim aşka hasret yaşam limanıma
Senin yorgun bedeninin demir atmasıyla..
İlk dansın sarhoşluğuydu geceyi dayanılmaz kılan.
Zamansız bilmem hangi kaçıncı gün
Zamansız düştün yere
Sessizlik oldu
Ansızın akıp giden
Ansızın yitip biten
Rüzgarın yelesinde
Yaşamak anlamını kaybeder sevgisiz yürekte ve bedende,
ne verilirse onu almak yazgımızmış.
Yıllar kaybolup gidiyor inatla
geri dönmemeye and içmiş
Anlamazdım Aşık Veysel'i
Anlamazdım platonik hisleri
Mutlulukla karışık, acıyı
Ögrettinya bana
Tattırdınya platonik aşkı..
Sağol be aşkım
Umudumun ışığı, yarınlarımın gözbebeği
Sevginin önünde eğilen
Zalimin karşısında dimdik duran
Yerine göre kabadayı
Sözünün özü
yüreği güzel kızım...
Seni seviyorum diyebilmek ne güzel,
Ne güzel birlikte paylaşabilmek seninle birşeyleri.
Dolu dizgin akan yıllara meydan okurcasına,
Damarlarımızdaki akan kanda,
Gençlik aşısı aşkla,
Hücrelerimizin yenilenmesi gibi...
Bir gün bitecek dediler bana.
Bitecek...
Güldüm geçtim.
Sevgi dedikleri sen misin?
Hayır...
Kalp atışlarımı, heyecanımı,
bir rüzgar gibi girdim yaşamına
bir fırtına estirdin
boran kar tipi arasında
oysa giz lerim vardı paylaşacak ağlayacak
omuz olacağını düşünmüştüm bana
başımı dayayıp ağlayacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!