Yeryüzünde bir varlıktı, yaşadı
Pek hırslıydı, “insan”dı onun adı
Hiçbir şeyi yokken istedi durdu
Onun da olsaydı sanki n’olurdu
Herkes gibi evi, ocağı, barkı?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman