Emel Özten Şiirleri - Şair Emel Özten

mahalle bakkalına
sipariş ettiğimiz
atlı karınca
dikilecekti
top kostuğumuz
boş arsada

ısıtmıyor
gece kaçan hırsızların
yanımdan koşan soluğu
bir yatak...
sırtıma batsa da

(beyaz önlüğüne
kan sıçrar doktor.
batarda acıtır,
silahını kuşanma,)

bu gün yılın.

biz akrep kardeş
ateşi ellerinde büyüten iki çılgın
bu yolun son iki yolcusumuyuz
daha terine düşmeden damla
kendini mihraplarda avutan
us yorgunumuyuz

özensiz çizilmiş
bir silüet misin marla?
adına mumlar yakılan
bir ayin sonrasında,
kesik bir acı mısın
kendinden tiksinen?

(...demir pençe sarıyorum öz-görümü,
diyarbakır, surlara dayan...
çarpıyorum seyran-ı alem yüz-dönümü,
diyarbakır, surlara dayan...)

Deniz kokusunda dağılır sesin
saçlarımı biçer, asi.
Gellir konarsın avuçlarıma,
Hapaz hapaz sen olurum bütün.
Çevirsem, yüzün düşer yüzümden.