Dönemeçlerde yaşam savaşı artıkları
Hayal kırıklıklarına odaklanmış zaman
Çocuk ağlamasına ayarlanmış tüm saatler
Ki henüz tükenmemiş akrebin zehri.
Sebepsiz bir muhacirlik var deli gönlünde.
Şafaklar tutuklanıyor gözlerde
dost dedim ömrüm verdim
benim olmayan sevgim verdim
emanet canım verdim
sırtımdaki hançer yadigâr oldu
sevgim sevginle harman dedim
Aşk kapıyı bir kez çalarmış
Postacı iki, der masallar.
Gönlümdeki posta güvercinleri
Kanatlarını gömmüşken, cam kırığı yüreğime
Milyon kez uçtu bugün, gökkuşağı çığlıklarla
Gözlerinde kabaran, derin denizde.
içim acıyor sevdandan AŞK
kirpiğimden düşen buğusun
çığlığımdaki sessizliğim
ayalarımda açan gülsün
eteğimle sevişen her tel saçıma
ak çizgiler yazılana
Şimdi
Zifafsız yalnızlıklar yaşıyorum.
Uzaklarımız
Dökülüyor kadehime
Ve Leyl
El değmemiş dudaklarıma
İnkarcılar ki…
Seni sevmek nedir diye düşündüm bu gün
Sevmenin bu kadar yozlaştığı bir dünyada
Adın dolaşıyor dudaklarda gün be gün
Sorarım onlara, var mısın kalp atışlarında
Çıplak,
Hasretine inerken yağmur gölgesi,
Avuçlarımdaki çizgilerde ağladı aşk. .
Avuçlarım ki sen yitiği.
Yırtık hayallerimde, soyunur gün
Düş dolu hayat
Uyurken gönüllerde,
Ürkekçe gezindim
Kâinatın AŞK yüzünde
Aklımda işsiz korku
Minik bir damlaydı varoluşta
Üflendi Aşk ile
Süzülerek düştü geceye.
Özenle büyütüldü Cennette
Gün geldi yarıldı toprak,
Feryat etti dil, göz güneşi gördü.
Artık sussam ,
Sadece şükretsem
Yetmeyen nefesimle ,
Kâinatı kapsayan nefese.
Sadece dönse baş, aksa yaş
İçe her çekişte...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!