taştan duvarlar ve bir dal uzanır yan yana
seni hiç bu sürpriz mutlu etmedi
soğuk duvarlar öpünce
bir kağıt gemi bekliyor kapımda uçmaya hazır
seni az önce kopardım dalından
yeşil mi desem değil üzgün mü desem değil
Yanı başımda zigon sehpa,
Çayımı getir de bırak bakalım.
Ne zamandır anımsamadığını hatırladım,
Bir ömre değişilir mi hiç şiir?
Kıvrıldım kaldım köşesine,
nedir hayat?
yakamoz altında el ele tutuşmuş iki insan,
kimi zaman sadece anılar,
ki zaten biteceğini bile bile
başlarsın sonlu anılarına.
yıldızların yön verdiği kayıp insanlar.
Ve dalgalar vurur son ümit parçasına
Güneş bulutların arkasına sığınmış
Şarkılar uzak kalıyor. hepsi saklanmış
Ve bir melodi fısıldar kulağına..
Rüzgar okşuyor tenini yavaş yavaş
yaş 17..
daha yolun yarısı bile değil..
daha görmedim nice baharları
nice yazları, nice gülüşleri..
yaş 17..
yaşamadım daha
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!