Emel Çiçeğim Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Yetmişlerin son deminde açan çiçeğim,
Dünüm,günüm, yarınım, geleceğim,
Son nefesime dek seni içeceğim,
Soldurmayacağım seni Emel çiçeğim...

Yaşamın keskin girdabında girip yok olan,
Ellerin,ellerin ah ellerin olan,
Bana sadece hasret sevdası kalan,
Seni kahredeceğim Emel çiçeğim…

Emel çiçekleri öyle kolay açmaz,
Yıl bu dostum, yıl gibi geçmez,
Gönülden gönüle bu çiçek açmaz,
Seni ömrüme ektim Emel çiçeğim…

Yollar ayırdı hasreti çektim,
Kalpler ayırdı acıyı içtim,
Bir seni bir seni içemedim,
Kahroldum Emel çiçeğim…

Yaktı ciğeri ta gönülden talan etti,
Bu sevda bitmez lafları falan etti,
Üç beş kuruşa beni sattın,
Soldun tek başına Emel çiçeğim…

Dününü gördüm sana bağladım,
Gününü gördüm sana ağladım,
Şarap şişelerinde gönül eğledim,
Bir seni içemedim Emel çiçeğim…

Istırabı kanser ettin kökünü saldın,
On sekizimde beni benden aldın,
Zenginliği, şatafatı bir şey sandın,
Bir beni bir beni bilemedin Emel çiçeğim…

Bir ılık nefes bir canı yaşatır,
Güzel giysiler bir bedeni kuşatır,
Sevdalar, aşklar, masal olur gider,
Bir ben gidemem Emel çiçeğim…

Sana bağlanmak çözülmekten zor,
Yanan yüreğim ateş, kan, kor,
Yor güzelim, yor bir tanem hep beni yor,
Ben seni yoramam Emel çiçeğim…

Bu kan bedenimden boşalsa,
Yüreğimde tek bir çırpınış kalsa,
O güzel gözlüm dünlere dönse,
Kanla sularım Emel çiçeğim…

Umudu zindanlara esir ettim,
Duygularımı yıllara asır ettim,
Gönlümü ben sana hasır ettim,
Bir seninle bir seninle olamadım Emel çiçeğim…
Bir seninle bir seninle dolamadım Emel çiçeğim...

Yavuz Bayram Çalışkan