İki dostun gözyaşıydı aynı kaba akan,
Ve o iki dosttu aynı kapta dertlerini yıkayan,
Şimdi ikisi bir sayı doğrusu üzerinde iki ok gibi,
Ayrı yönlere bakan…
Saklambaç oyunuydu küçükken sevdiğimiz,
Ey aşk!
Zulmün zevkinden fazla…
Her insan sana öykünür birazda..
Kara renginle boyarsın bedenleri baştan sona,
Ben günahın çarpık elleriyle tutunmuşum hayata,
Salma beni karanlığa ey aşk…
Saatimi sana ayarlıyorum,
Ne ileri ne geri,
Tam “sen”,
Tam vakti…
Dursun burada zaman,
Dursun akrep yelkovan,
Alın beni!
Muamma bir uykuya salın,
Salın da kör kuyuya atın…
Mumyalayın!
Yüzyıllarca kalayım….
gözlüklerinin arkasına saklanıyor,
gözlerinde küçük bir kız çocuğu,
kalbinde kocaman bir kadın...
küçük kızın hayalleri karşısında,
gözlerine baktıkça aklanıyor...
bu aşkta iki kişi var...
bir sen biri ben..
bir aşk istiyorum leyla mecnun masallarda kalmasın..
aşkın bilançosu iki ölü olmasın.
temiz bir sayfamız olsun.
Neden diye soramam bu kadar neden varken,
Gene de bir neden olsun; terk ederken…
Ellerin ellerimden kayıp giderken,
Gözyaşım avucuma aktı usulca…
Bu aşkın bir anlamı olmalı,
Hep biraz eksik, hep biraz fazla,
Yüreğim firarda,yangında,infazda,
Bilmemki vuslat hangi kış hangi yazda,
Sürgünlerde beden ayazda,
İstersen bu kaderi yeniden yazda,
Yaz da başlasın oyun yeniden,
Bir yağmur yağar yıkanır tüm beden,
Bir hüzün sarar tüm gökyüzünü sen gelmeden,
Sense başka göllerde, bendeki çölleri görmeden,
Bir el değerdi elime, başucumda gölgen,
Sessizlik sarardı her yanı; geçmez sensiz bir saniyem,
Dursun an, dursun mekân, razı oldum gölgene sen bilmeden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!