Liseyi bitirecektim
Liseli akranıma gönül verdim.
Karşılaşırdık…
Zorlama tesadüf
Uzatma yolla,
Yanında gezdirdiği ortaokullu ufaklıkla
Tuhaf…
Onun adını hatırlamıyorum
Örgülü saçlı ortaokulluyu biliyorum
Adı Emel di…
Bir gün, koşarak geldi
Kitap arası mektup uzatıp,
Sekerek gitti.
Liselimin mektubunu umarken,
Emel in mektubuyla şaşırdım birden
Beğeniyormuş beni bücür
Komik geldi, gülümsedim
Vay zamane dedim
Boyuna posuna bakmaz
Çocukluk işte, yaramaz
Nasihat edeyim, abinim ben senin…
Her gördüğümde kaçtı
Annesinin arkasına
Yolun karşısına
Çöpün yanına…
Yıllar sonra, tren istasyonunda
Kısacık kesilmiş saçları
Elinde kitapları
Merhaba…
Görünce beni
Aceleyle trene bindi…
Masumiyet, temiz sevgi
Onunla gitti
Dönmedi...
1969/Gelibolu
Aynur BaydarKayıt Tarihi : 31.1.2007 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çocuklar hep ben artık çocuk değilim derler. geldiler mi otuzbeş, kırka o zaman anlarlar çocuksu hareketlerini. ben artık altmışın üzerinde olduğumdan o günleri özler oldum.
saygılarımla:
rr.akdora
Ama bir şey daha bilirik ki; Bu duygular oldukça ustalıklı bir şekilde anlatılmış.
Sağolun Aynur Baydar.
Selam ile...
TÜM YORUMLAR (8)