İlmek ilmek dokumakta zaman bilirim sana olan sevdamı
Sabrı tüketmeden beklemek lazım derim yüreciğime
Lakin ne çare kahve gözlere gurbet dolmuş her bir hücreme
Tezgâh büyük ilmekler küçük olsa da emektir sevdamın adı
Bilirim zaman kendi içinde yok olup gitmekte
Ve giden her anda bir ilmek anı tezgâha girmekte
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
