Emekte Ekmekte Şiiri - Ozan Efe

kıpırdadı toprağın altı
çürükleri büzüp yürükleri üzüp
uçuruma gıdım kala
gök yansıması rengi denizlerin
soluğum saklı

akarsuların akışında
bulutlar yerken dünyayı ıslıyor
çiçekte nar
dilde kaynar
türküler pınar

kabayeli iyicene kabarık
başta döneleyen
ak karalara karışanda
kışın ilkyazla öpüştüğü yerde
yavruağzı aslanağzı açar

ıslak gecelerde suskun
ıslıklanır ıssızlık
ciğer yanıp yürek acır
türküler yakılırken
ayva gülüşünde nar ağlar

bülbül sümbüle tutkun
ışık damlası sesler
karanlığa dolarken
düşüme konar
sabahın seherinde

damlacıklardan
gölü denizlere çevirip
doğru akıp giderken
yağmurlar ırmağa
yıldız kalabalığa dolup yiter

avucumda ay var yarasa sezgilim
bulutları öperken
deniz dalgalar açıyor
perdeye ışık yeli saçıyor
su duruluğunda tanyeri sevgimiz

yaşa
sözün gücünde
emekte ekmekte

160509ankara