Emektâra Veda Şiiri - Mim Mustafa Hakan

Bizim emektârı sattık bugün.
On beş yıl geçmiş, sanki daha dün.
Aldığımda nasıl sevinmiştim.
Şimdi hem ben üzgün hem o üzgün.

İlk arabamız değildi ancak,
Belki ilk göz ağrım, ilk oyuncak.
Vaktiyle ne de zor edinmiştim.
Artık yarın başkasının olacak.

Çok kahrımı çekti, çok yol aldı.
Dost arasında nâm bile saldı.
Senelerce severek binmiştim.
Arkada nice anılar kaldı.

Yunus, herkes şöyle söyler, hayfâ.
“Mîrim, dünyada aslolan sefâ.”
Vaktiyle birinden öğrenmiştim,
Câmidât bile hak eder vefâ.

Ekim 2015

Hayfâ: Yazık, kötü oldu mânâsında
Mîrim: Beyim, aziz dostum, üstadım veya muhterem anlamında bir hitap sözü
Câmidât: Cansızlar, cansız varlıklar