Emekliye Takvim Şiiri - Gülhan Özkara

Boşu boşuna çizersin günleri
Bir duvar takviminde
Dünün bugünden
Bugünün yarından
Bir farkı yoktur aslında
Gene de günleri bilmeliyim dersin
Anlayamaz derdini
Psikiyatri klinikleri
Bir ilaç yazar sana
Uyutmak için
Başka bir numaraları yok
Yahu bir ilaç daha gerek
Gündüzleri bile ben
Ta yatsıya kadar en az
Âh-ü enîn üzreyim dersin
Anlamazlar
Başına gelmemiş ki adamın
Nereden bilecek senin
Boğalar gibi böğürdüğünü
Kurtlar gibi uluduğunu
Kızılderililer saldırıyor gibi
Sesler geldiğini içinden
Ühühühü hu hu hu hu diye
Sadece doktora randevu günlerini
İşaretliyorum takvime
Bir de ‘Ocak’a, Temmuz’a
Kaç lira kaç kuruş
Zam verecekler diye
Aybaşını söylemeye
Zaten gerek yok
Umudumuz demidimiz o
Hayatı istemeye devam
Ne bulursan o
En çok da neye bozuluyorum
Biliyor musunuz
Meydanın abartısına
Gören de milyarlar zam var sanır
Hepi topu ya otuzdur ya kırk
Emekli seyredip geçiyor
Lokanta önlerini ancak
Yutkunuyor ve gınt gınt ediyor içi
(gınt gınt etmek: yiyemediği bir nimete bakaraktan kemal sunal gibi yutkunmak)
Git gez şehirleri bir gör
Ne paralar harcıyorlar ellerin piçi
Ne kolay kazanıyorlar kim bilir
Yüz kuruşa aldığı odunu
Bin kuruşa satıyor oduncu
Hangi neyi nasıl sayayım sana
Herkes neye aldığını kaça satıyor
Bir etrafına baksana
Kar marjını denetleyen
Bir inzibat sistemi yok
Zaten denetleyemez varsa
Pazarın içinde öldürürler adamı
Yolda belde her yerde
Katiller sürüsünün
Eline geçiyor artık herşey
Zanaatten ticarete
Bir de öyle hayasızdırlar ki
Bir kuruş vermemek için sana
“Hediyen olsun abi” derler
Üç liralık bir mala
Sen bunları tatlılıkla
Nasıl yeneceksin
Ey modası geçmiş budala
Ellerine geçsen tığ ile bunlar
Gözlerini oyar
Anadolu yaylasındaki
Bütün menfaatleri
Eline geçirmekle ancak
Gözü doyar
Sen aç kalsan umurunda
Olmaz cihanın
Bütün bir yeryüzü artık
Bunların hoşşukçusu oldu inanın
Ahtapot vantuzları yurdu
Tamamen sardı
Türklüğe ne kadar mazarrat olursa
O kadar kârdı
Öldürse kar
Çalsa kar
Soysa kar
Yaralasa keza
Kapsa kar
Zaptetse kar
Bomba koysa kar
Sabote etse mühimmatını
Yirmi otuz asker ölse
Kar
Cana mala namusa
Neye halel getirse kar
Anlamadığın bir dilde
Kendi aralarında
Konuşup aldatsalar seni kar
Ben anamdan doğdum doğalı
Daha böyle teslim olmuşluk
Görmedim
Ne Çingende ne Arapta
Ne zencide ne serapta
Askerin polisin eli bağlı
Canavar atlar ağılı
Bütün kuzular kurtlara teslim
İşimiz bitti
Kasım 2013